Κλιματική αλλαγή, μη αυτόχθονα είδη και ναυτιλία: αξιολόγηση του κινδύνου εισαγωγής ειδών σε αρχιπέλαγος υψηλής Αρκτικής
Συγγραφείς: Κρις Γουέαρ, Γιόργκεν Μπέργκε, Γιαν Χ. Σάντετ, Τζέιμι Κιρκπάτρικ, Άσλεϊ Κουτς, Άντερς Τζέλμερτ, Στέφεν Μ. Όλσεν, Όλιβερ Φλόερλ, Μαίρη Σ. Γουίζ, Ίνγκερ Άλσος
Αφηρημένος:
Σκοπεύω: Οι αναμενόμενες αλλαγές στο παγκόσμιο κλίμα των ωκεανών θα επηρεάσουν την ευπάθεια των θαλάσσιων οικοσυστημάτων στις αρνητικές επιπτώσεις των μη αυτόχθονων ειδών (NAK). Στην Αρκτική, υπάρχει ανάγκη καλύτερου χαρακτηρισμού των σημερινών και μελλοντικών προτύπων και διαδικασιών εισαγωγής θαλάσσιων βιολογικών εισαγωγών. Χρησιμοποιούμε μια διανυσματική αξιολόγηση για να εκτιμήσουμε τις αλλαγές στην ευπάθεια ενός αρχιπελάγους υψηλής Αρκτικής στην εισαγωγή και εγκατάσταση θαλάσσιων NAK. Τοποθεσία Παγκόσμια, με μια μελέτη περίπτωσης του Σβάλμπαρντ, Νορβηγία.
Μεθόδους: Βασίζουμε την αξιολόγησή μας στο επίπεδο σύνδεσης με τα παγκόσμια NISpools μέσω του περιφερειακού ναυτιλιακού δικτύου και στις προβλεπόμενες αλλαγές στα κλίματα των ωκεανών. Η περιβαλλοντική αντιστοίχιση των λιμένων που συνδέονται με το Svalbard αξιολογήθηκε υπό τις παρούσες και μελλοντικές περιβαλλοντικές συνθήκες (2050 και 2100 που προβλέπονται στο σενάριο εκπομπών RCP8.5). Στη συνέχεια, εκτιμήθηκε ο κίνδυνος εισαγωγής NIS με βάση τη δυνατότητα μεταφοράς γνωστών NIS (σε νερό έρματος ή ως βιορρύπανση), την περιβαλλοντική αντιστοίχιση και μια ποιοτική εκτίμηση της πίεσης προπαγάνδας.
Αποτελέσματα: Δείχνουμε ότι το Σβάλμπαρντ θα γίνεται όλο και πιο ευάλωτο στην εισαγωγή και εγκατάσταση θαλάσσιων NAK. Κατά τη διάρκεια του επόμενου αιώνα, η αύξηση της θερμοκρασίας της επιφάνειας της θάλασσας σε μεγάλα γεωγραφικά πλάτη εκτιμάται ότι θα αυξήσει το επίπεδο περιβαλλοντικής αντιστοίχισης σε σχεδόν το ένα τρίτο των λιμένων που είχαν προηγουμένως επισκεφθεί σκάφη που ταξίδευαν στο Σβάλμπαρντ το 2011 (n = 136). Το ναυτιλιακό δίκτυο πιθανότατα θα συνδέσει το Sval-bard με μια πολύ μεγαλύτερη δεξαμενή γνωστών NAK, υπό ευνοϊκότερες συνθήκες για την εγκατάστασή τους. Τα ερευνητικά και αλιευτικά σκάφη εκτιμάται ότι ενέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο εισαγωγής NAK μέσω βιολογικών εναποθέσεων, ενώ η απόρριψη νερού έρματος εκτιμάται ότι ενέχει αυξημένο κίνδυνο μέχρι το τέλος του αιώνα.
Κύρια συμπεράσματα: Ελλείψει εστιασμένης προληπτικής διαχείρισης, ο κίνδυνος εισαγωγής και εγκατάστασης NAK στο Svalbard, και στην ευρύτερη Αρκτική, θα αυξηθεί τις επόμενες δεκαετίες, γεγονός που θα δημιουργήσει την ανάγκη ανταπόκρισης σε πολιτικές και δράσεις.
Αυτή η επιστημονική εργασία έχει δημοσιευθεί στο περιοδικό Diversity and Distributions, Τόμος 20, Τεύχος 1, Ιανουάριος 2014.